Usui Shiki Ryoho

Het edele achtvoudige pad is het boeddhistische pad naar verlichting. Het zet in acht onderdelen uit hoe de mens de onrust van geest en het lijden kan overwinnen. In de Dhammacakkappavattana Sutta wordt de eerste uitleg van het achtvoudige pad beschreven.

Het belangrijkste thema van dit blog is de complexiteit van taal en betekenisgeving aan woorden en uitdrukkingen, en hoe woorden dus verschillende interpretaties kunnen hebben. Verandert onze communicatie wanneer we van taal wisselen? Bestaat er een universele taal, of zijn we afhankelijk van diverse interpretaties en culturele invloeden? Wat is het effect op een heelkunst die in de Japanse cultuur is ontstaan en wat gebeurt er als we deze naar het Westen vertalen? Hoe doen we dat zonder dat er iets verloren gaat? Hoe zorgen we ervoor dat we echt begrijpen wat er wordt bedoeld? Als we kijken naar de Japanse kanji-karakters van Reiki, kunnen we dan echt begrijpen wat er wordt bedoeld? De Japanse wijze van betekenisgeving en taal is in mijn ogen een kunstwerk met meerdere lagen. In de westerse samenleving zouden we dit ‘diverse interpretaties’ noemen.

10.000 kleine druppeltjes op een gloeiende plaat zorgen er wel degelijk voor dat het afkoelen van de plaat is begonnen. Daarom zijn de kleine gewone dingen die helpen. De Indiaanse grootmoeders vertelden dit verhaal aan hun kleinkinderen. Volgens de legende was er op een dag een grote brand in het bos. Alle dieren vluchtten in doodsangst, want het was een vreselijke brand. Plotseling zag de jaguar een kolibrie over zijn hoofd passeren, maar dan in de tegenovergestelde richting. Hij vloog naar het vuur toe! Wat er ook gebeurde, de kolibrie wilde niet stoppen. Meteen zag hij hem weer passeren, deze keer in dezelfde richting als hoe de jaguar liep. Hij kon dit komen en gaan herhaaldelijk observeren, tot hij besloot het de vogel te vragen, want het leek een zeer bizar gedrag. ‘Wat doe je, kolibrie?’ vroeg hij hem.